حَب نه . . .هندوانه اش باید در بسته باشد . . .

باید دورش بنشینند و بزرگ خانواده تق تق کف دستش را به پوسته ی سبزش بکوبد

و بپرسد :به نظرتون چطوره

هرکس نظری دهد و بعد از کمی سر و صدا ی اهل خانه چاقوی زنجانی را دور هندوانه بگردانند و بعد هم برش های شتری اش را دست به دست کنند..

اول دختر ها و خانم ها . . . بعد هم پسر ها و مرد ها . . .

گاز بزنند سرخی آب دار و شیرینش را و منتظر یک برش شتری دیگر بنشینند و . .

باید جوان ها انار ها روی ترمه بچینند ودانه دانه بشکافند سینه های سرخ ملتهب را . . .

تکه تکه هایش را بی پوسته و یاقوتی, گلنار کنند و به بزگترها تعارف کنند. . .

باید آجیل کانون مرکزی شود و اهل خانه به دور آن . . . با پسته اش خندان شوند و با بادامش گرما و طراوت به محفلشان ببخشند . .

باید نیت کنند . . . بزرگ خانواده انگشت بین برگه های دیوان حافظ بیاندازد و با بسم الله و فاتحه ای کتاب باز کند . . .

غزلی بخواند و رسم رندی و مستی و عاشقی و عرفان و بندگی را از جام غزل به لب فرزندانش بنوشد . . .

ادامه مطلب . . .