داستان عکس «مونالیزای افغان» . . .

بلند صلوات : اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

به احتمال بسیار زیاد این عکس را دیده‌اید:

این عکس را عکاس بسیار مشهوری به نام «استیو مک‌کوری» گرفته است. به تازگی وی در لندن در هنگام افتتاح یک نمایشگاه عکس در گفتگویی که با سایت phaidon داشت، داستان گرفته شدن این عکس را تعریف کرد که بعضی از توضیحات او کاملا تازگی دارد.

استیو در سال 1984 در سفری به منطقه‌ای در نزدیکی پیشاور پاکستان، به مدرسه‌ای رفته بود که در ان تعدادی از آواره‌های جنگ افغانستان هم بودند. در یکی از کلاس‌های درس ،

چهره دختری دوازده ساله به نام «شربت کله» نظرش را به خود جلب کرد. استیو خواست از او عکس بگیرد، اما متوجه شد که شربت بسیار خجالتی است و ممکن است موافقت نکند، به همین خاطر اول از همکلاسی‌ها او عکس گرفت تا خجالت شربت بریزد و سپس به سراغ او رفت. عکس گرفته شد و رو جلد مجله نشنال جئوگرافیک در سال ژوئن سال 1985 شد و بسیار مشهور شد.

در عکس دقت کنید، احساسات و زیبایی در آن پیدا هستند. در عین حال که که دختری با شال پاره با صورتی که معلوم است، شسته نشده است، می‌بینیم، در چشمهای سوژه بزرگی و استقامت و پایداری هم نهفته هستند. همین چیزهای متضاد، باعث آفریده شدن این عکس شدند که به مونالیزای افغان مشهور شده است. شربت در آن زمان به علت بمباران نیروی هوایی شوروی، والدین خود را از دست داده بود و یتیم شده بود.

استیو مک‌کوری در کنار شاهکارش

سال 2002، استیو در مأموریتی از سوی «نشنال جئوگرافیک» به افغانستان رفت، تا شربت را پیدا کند. جالب بود که زنان زیادی مراجعه کردند و ادعا کردند که «شربت» هستند! استیو از پیدا کردن شربت ناامید شده بود، او حتی نام سوژه عکس‌اش را هم نمی‌دانست، هیچ آدرسی از او نداشت و حتی نمی‌دانست به کدام قبیله متعلق است.

تا اینکه به صورت معجزه‌آسا مردی را پیدا کرد که برادر شربت را می‌شناخت. در نهایت آنها شربت را پیدا کردند که دیگر زن 30 ساله شکسته‌ای شده بود. او در این مدت صاحب 4 فرزند دختر شده بود که یکی از آنها در شیرخوارگی از دنیا رفته بود.