جمعه است . . .

نشسته ام همان گوشه ی اتاق که همیشه وقتی خیلی دلم میگیرد آنجا کز میکنم...

سرم را روی زانوهایم خوابانده ام و انگشتم را مدام روی قالی میکشم و فکر میکنم . . .

مدام به این جمله فکر میکنم که :

اگر کسی اشک امامش را جاری کند . . . "ش ه ی د"نمیشود . . .

اگر کسی اشک امامش را جاری کند . . . "ع ا ق ب ت ب خ ی ر "هم نمیشود . . .

اگر کسی اشک امامش را جاری کند اصلا دیگر خدا "د و س ت ش "هم ندارد . .

نگاهش هم نمیکند . . .

شهادت؟!

چه پنبه دانه هایی را خواب میبینم . . .

ادامه مطلب . . .