در کوله بار غربتم یادی از تو مانده است فقط...

آنروزها من بودم و تو بودی و من فقط...

آرزوهایم را یادت هست؟

حالا آرزو میکنم از همین راه برگردم...

از همین کنار جاده تنها برگردم...

که ببینم تو را کجا گم کرده ام...!

ادامه مطلب . . . 

هر وقت میخوام لب تر کنم و گلایه کنم نام زیبای تو آرومم میکنه...

هر وقت میخوام به چیزی فکر کنم تو مهمون خلوتم میشی...

هر وقت میخوام گریه کنم تو برام میشی دلیل...

هر وقت میخوام مسافرت کنم تو میشی برام بهترین مقصد...

ادامه مطلب . . . 

مینشینم تنگ غروبی ابدی...

همین جا...کنار خودت...همیــــــــــن جا...پیش پیش خودت...

و خیره میمانم به تو...خیـــــــره...

چفیه ی سکوتم خیس از اشک شده است...

شانه های کتاب دعایم از تحمل گناهانم عاجز است سیـــــــد...

خاکریز صبرم به لزره افتاده است...

ادامه مطلب . . . 

خورشید نگاهم خسته است...آسمان پایین آمده است...تا نزدیکی لمس..

من در ابتدای یک رویا ایستاده ام...

باید در همسایگی خدا به زیارت نیمه ی دیگر خویش بپردازم...

بگو...بگو...

کدام سجده تو را از زمین نجات داد...؟!کدام رکوع تو را ازخاک بی نیاز کرد...؟

ادامه مطلب . . . 

غروب شده است...دوباره دلم هوای تو را میکند...

دست خیالم را میگیرم و می آیم پیشت...گریه ام میگیرد...

نمیدانم چرا تو هستی... اما مثل همیشه من نیستم...ارباب خوبم...

آبروی اندکم را اگر توان ضمانتی باشد و چشمان بی رقم را ذوق باریدنی...

همه اش را نذر آرامش این دل مسموم میکنم...

شاید از بیماری برخیزد و دوباره نام معطر تو را در خویش زمزمه کند...

ادامه مطلب . . .